Weer thuis!!

Woensdag 18 april 2012

We stonden al bijtijds op om te gaan “genieten” van ons ontbijt in de Best Western Inn: typisch Amerikaans, muffins, kleffe broodjes, warmgemaakt gebakken ei in plastic. Het beste was nog de koffie! Om klokslag acht uur stond de shuttle-bus voor de deur en samen met enkele andere gasten werden we naar het vliegveld gebracht, een ritje van een klein kwartiertje. Een vriendelijke dame van United Airlines hielp ons bij het inchecken. Zij constateerde dat mijn koffer overgewicht had en daarom brachten we de zware Woodalls-reisgids over naar de handbagage. Omdat we ruim de tijd hadden posteerden we ons in de centrale vertrekhal en wachtten we daar met een kopje koffie. Om een uur of tien verhuisden we naar de gate die vermeld stond op onze boardingkaart, nummer 83, van waaraf ons toestel om 10.51 uur zou vertrekken. Er zaten meerdere mensen te wachten en we zagen een toestel van UA aan de pier komen. Dat was al vrij laat en we dachten dat dit ons toestel was en dat de vlucht dus iets later zou vertrekken. Het was al kwart voor elf toen er omgeroepen werd dat er een gate-wijziging had plaatsgevonden en dat ons toestel vanaf gate 71 zou vertrekken. Dat was dus rennen geblazen, samen met nog enkel anderen. We haalden het net! Het bleek dat die gatewijziging al lang op de borden met de vertrektijden stond aangegeven, maar omdat op onze boardingkaart gate 83 stond hadden wij daar niet meer naar gekeken. In een vol vliegtuig vertrokken wij op tijd met de UA222 naar Chicago. Het was een rustige vlucht en we kwamen om een uur of vijf (plaatselijke tijd, twee uur verschil) aan op O’hare. Om 18.05 uur vertrok UA908 vanaf gate C15 richting Amsterdam, dus we hadden ruim de tijd om nog even rond te lopen, ook al omdat alles binnen dezelfde terminal plaatsvond. We vertrokken op tijd vanaf Chicago en na een rustige vlucht met veel rugwind arriveerden we ruim een half uur eerder op Schiphol dan gepland, namelijk even voor negenen. Wolter, Pieter en Simone en Fleur en Joep stonden ons al op te wachten! We vertelden onze eerste reisverhalen in Delifrance en lieten ons de koffie en de broodjes goed smaken! Daarna naar de auto. Wolter en wij reden naar Velp, waar Pieter, Simone en de kinderen inmiddels ook al waren gearriveerd. We bleven daar een uurtje, bekeken de vorderingen van de verbouwing en reden daarna naar Aalten, waar we om drie uur arriveerden. Moe, maar voldaan!!!