Mist, ongelukken, hitte en....Amarillo!
Door: rietengerrit
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
01 April 2012 | Verenigde Staten, Tucumcari
Zaterdag 31 maart 2012
Elk City-Tucumcari 418 km
Vandaag stond er, in vergelijking met de dagen ervoor, een vrij korte tocht op het programma, van Elk City in Oklahoma (op de grens met Texas) naar Tucumcari in New Mexico. Volgens Google Maps een rit van 413 km. En dus vertrokken we wat later dan de afgelopen dagen, om negen uur namelijk. Vlak naast de camping was een groot benzinestation waar we eerst nog tankten en brood en cola kochten. De verkoopster wenste ons een goede reis: Drive carefully, zei ze er nog bij. Want het was heel erg mistig met een zicht van af en toe slechts een meter of vijftig. Ondanks het feit dat het zaterdag was, waren er veel trucks op de highway. We letten allebei goed op, reden niet veel harder dan 45 mijl, maar schrokken toch enorm toen om even voor tienen, vlak voor de grens met Texas, ineens alles stil stond. Gelukkig reed er niets naast ons en konden we uitwijken, anders hadden we onze voorganger misschien wel geraakt. En gelukkig raakte er ons van achteren ook niets en kwamen we dus met de schrik vrij. Toen begon het wachten. Een enorm lange file ontstond er . Hulptroepen arriveerden door de berm, maar wat er precies gebeurd was konden we, mede door de dichte mist niet zien. Om half twaalf kwam de politie langs om ons te melden dat we moesten keren op de weg en moesten terugrijden naar de vorige afslag. Er waren diverse trucks op elkaar geknald, er waren doden te betreuren en de Highway was helemaal geblokkeerd. Via een omleidingsroute kwamen we om tien voor twaalf weer op de Highway 40 en konden we nog een glimp van de enorme ravage zien.
Gelukkig was de mist weggetrokken en was het weer zonnig en heel warm. Op de radio hoorden we dat ze het over de ninety’s hadden, een temperatuur dus van boven de 30 graden.
Tijdens het wachten was mijn humeur so-wie-so al iets beter geworden door een SMS-je van Henri Weikamp en een telefoontje van Hanno Jansen, want AZSV had gewonnen.
Zoals gezegd reden we het grootste gedeelte van de dag door Texas, door het bovenste stuk van deze staat. Het werd een hete rit door Texas. Uitgestrekte landerijen, dan weer grote stukken woeste grond, later ook steeds heuvelachtiger. Om kwart over een een benzinestop bij Conway en een lekker broodje bij Subway. Maar even later we kwamen ook door Amarillo!!
Gisteren had ik het over 24 hours from Tulsa, maar het liedje over Amarillo is natuurlijk net zo bekend! Wie kent het nummer van Tony Christie niet!! We zongen het vroeger uitbundig mee: Is this the way to Amarillo, Every night I’ve been hugging my pillow, Dreaming dreams of Amarillo, and sweet Mary who waits for me. Prachtige teksten hadden ze vroeger toch, of niet soms. Ik heb me al af zitten vragen welke steden we nog meer zullen passeren tijdens onze reis, maar als er aanleiding toe is zal ik er beslist weer op terugkomen. We reden New Mexico binnen, daar was het nog warmer en kaler en woestijnachtiger. Maar ook steeds meer bergen. Om 16.50 uur arriveerden we in Tucumcari op de KOA-camping. Een mooie grote camping met nog maar weinig bezoek. We vroegen (en kregen) een plaatsje met zoveel mogelijk schaduw en konden daarna in die schaduw heerlijk genieten van ons welverdiende pilsje. Uiteindelijk bleek dat we niet veel extra hadden gereden, want de mijlenteller gaf aan dat we 260 mijl =416 km hadden gereden. In de loop van de avond kwam er nog een identieke camper naast ons staan, ook van Roadbear. We maakten even een praatje met hen en het bleken Denen te zijn die ook hun camper in Middlebury hadden opgehaald en ook onderweg waren naar San Francisco. Alleen deden zij er slechts twee weken over. Ze hadden vandaag liefst 800 km gereden.
Volgens de planning rijden we morgen naar het Bluewater State Park. Volgens de boeken is daar geen Wifi en het kan dus zijn dat jullie een dagje zullen moeten wachten op het verslag van morgen!!
P.S.
Ik vergeet nog de oplossing door te geven over de vraag van gisteren inzake het benzineverbruik. Het antwoord was: 1 op 2,195298!!
We doen ons best om dat naar boven te krijgen. Lagere maximumsnelheden doen daarbij wonderen!
Elk City-Tucumcari 418 km
Vandaag stond er, in vergelijking met de dagen ervoor, een vrij korte tocht op het programma, van Elk City in Oklahoma (op de grens met Texas) naar Tucumcari in New Mexico. Volgens Google Maps een rit van 413 km. En dus vertrokken we wat later dan de afgelopen dagen, om negen uur namelijk. Vlak naast de camping was een groot benzinestation waar we eerst nog tankten en brood en cola kochten. De verkoopster wenste ons een goede reis: Drive carefully, zei ze er nog bij. Want het was heel erg mistig met een zicht van af en toe slechts een meter of vijftig. Ondanks het feit dat het zaterdag was, waren er veel trucks op de highway. We letten allebei goed op, reden niet veel harder dan 45 mijl, maar schrokken toch enorm toen om even voor tienen, vlak voor de grens met Texas, ineens alles stil stond. Gelukkig reed er niets naast ons en konden we uitwijken, anders hadden we onze voorganger misschien wel geraakt. En gelukkig raakte er ons van achteren ook niets en kwamen we dus met de schrik vrij. Toen begon het wachten. Een enorm lange file ontstond er . Hulptroepen arriveerden door de berm, maar wat er precies gebeurd was konden we, mede door de dichte mist niet zien. Om half twaalf kwam de politie langs om ons te melden dat we moesten keren op de weg en moesten terugrijden naar de vorige afslag. Er waren diverse trucks op elkaar geknald, er waren doden te betreuren en de Highway was helemaal geblokkeerd. Via een omleidingsroute kwamen we om tien voor twaalf weer op de Highway 40 en konden we nog een glimp van de enorme ravage zien.
Gelukkig was de mist weggetrokken en was het weer zonnig en heel warm. Op de radio hoorden we dat ze het over de ninety’s hadden, een temperatuur dus van boven de 30 graden.
Tijdens het wachten was mijn humeur so-wie-so al iets beter geworden door een SMS-je van Henri Weikamp en een telefoontje van Hanno Jansen, want AZSV had gewonnen.
Zoals gezegd reden we het grootste gedeelte van de dag door Texas, door het bovenste stuk van deze staat. Het werd een hete rit door Texas. Uitgestrekte landerijen, dan weer grote stukken woeste grond, later ook steeds heuvelachtiger. Om kwart over een een benzinestop bij Conway en een lekker broodje bij Subway. Maar even later we kwamen ook door Amarillo!!
Gisteren had ik het over 24 hours from Tulsa, maar het liedje over Amarillo is natuurlijk net zo bekend! Wie kent het nummer van Tony Christie niet!! We zongen het vroeger uitbundig mee: Is this the way to Amarillo, Every night I’ve been hugging my pillow, Dreaming dreams of Amarillo, and sweet Mary who waits for me. Prachtige teksten hadden ze vroeger toch, of niet soms. Ik heb me al af zitten vragen welke steden we nog meer zullen passeren tijdens onze reis, maar als er aanleiding toe is zal ik er beslist weer op terugkomen. We reden New Mexico binnen, daar was het nog warmer en kaler en woestijnachtiger. Maar ook steeds meer bergen. Om 16.50 uur arriveerden we in Tucumcari op de KOA-camping. Een mooie grote camping met nog maar weinig bezoek. We vroegen (en kregen) een plaatsje met zoveel mogelijk schaduw en konden daarna in die schaduw heerlijk genieten van ons welverdiende pilsje. Uiteindelijk bleek dat we niet veel extra hadden gereden, want de mijlenteller gaf aan dat we 260 mijl =416 km hadden gereden. In de loop van de avond kwam er nog een identieke camper naast ons staan, ook van Roadbear. We maakten even een praatje met hen en het bleken Denen te zijn die ook hun camper in Middlebury hadden opgehaald en ook onderweg waren naar San Francisco. Alleen deden zij er slechts twee weken over. Ze hadden vandaag liefst 800 km gereden.
Volgens de planning rijden we morgen naar het Bluewater State Park. Volgens de boeken is daar geen Wifi en het kan dus zijn dat jullie een dagje zullen moeten wachten op het verslag van morgen!!
P.S.
Ik vergeet nog de oplossing door te geven over de vraag van gisteren inzake het benzineverbruik. Het antwoord was: 1 op 2,195298!!
We doen ons best om dat naar boven te krijgen. Lagere maximumsnelheden doen daarbij wonderen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
