Veel wind vandaag!
Door: rietengerrit
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
02 April 2012 | Verenigde Staten, Gallup
Zondag 1 april 2012
Tucumcari-Gallup 538 km
De zon scheen al uitbundig bij ons naar binnen toen we vanmorgen wakker werden. We deden het kalm aan met ons ontbijt en vertrokken pas om half tien. Onze Deense buren waren toen al een uur op stap. Zoals gezegd, de zon scheen en dat zou hij de hele dag blijven doen. Maar omdat we steeds hoger en hoger gingen rijden daalde de temperatuur wat. Geen dertig graden meer, maar nog wel ruim over de twintig. Hinderlijk was daarbij wel de harde wind. Met name later op de dag was het voor Riet een hele opgave om de camper op de weg te houden, zeker met al die inhalende trucks om je heen. Want, zondag of geen zondag, het vrachtverkeer in de USA gaat ook op zondag normaal door! Het Bluewater Lake State Park was vandaag ons einddoel. Dat park is geen camping maar, zoals de naam dat al zegt, een nationaal park met recreatie- en overnachtingsmogelijkheden, dat ligt inde buurt van Grants. De geprogrammeerde reisafstand voor vandaag was door de experts vastgesteld op 407 km. In vergelijking met de vorige dagen eigenlijk een peulenschilletje.
Waarom rijden we eigenlijk de eerste dagen zo veel, zullen mensen zich afvragen. Nu, dat komt omdat we vooral in het westen van Amerika veel dingen willen gaan zien. Het middengedeelte is minder toeristisch, vandaar dat we de afgelopen dagen eigenlijk alleen via snelwegen veel kilometers hebben gemaakt. Vanaf morgen worden de afstanden veel kleiner, waardoor we meer kunnen gaan genieten van de diverse natuurwonderen in dit gedeelte van Amerika.
Om een uur of kwart voor elf stopten we in Santa Rosa om benzine te tanken. Een eind verder maakten we even een sanitaire stop, kochten koffie en kregen telefoon van Suzanne. Zij belde op en stelde voor een conference-call te houden met de hele familie. We kregen een speciaal nummer dat we moesten bellen en een inlogcode, en toen we dat deden kregen we ineens verbinding met al onze kinderen en kleinkinderen tegelijk. Het was enorm leuk om met Mark en Iris, ergens in de auto in Nederland, Suzanne en Frank in Amsterdam, Pieter en Simone in ons huis in Aalten en Wolter in Oostenrijk tegelijk te praten. En natuurlijk deden Maud, Joep en Fleur ook dapper mee! We vonden het ontzettend leuk en genoten er erg van.
Hierna reden we richting Albequerque, de grootste stad van New Mexico. Helaas kon ik geen oude hit bedenken die met deze stad te maken had, dus we hebben niets te zingen vandaag. De omgeving waardoor we de hele dag reden was, zoals Riet het zei, niet boer-vriendelijk. Eigenlijk alleen maar kale grond, af en toe en beetje groen erbij waar dan ook nog wel eens een koe in liep, maar verder niets. Ja, wel bergen en rotsen. En hoe verder we naar het westen reden, hoe mooier de vormen en de kleuren werden. Het was een schitterende rit, waarbij we nog wel een schrikmoment hadden. Riet vertelde dat het haar zo opviel dat de passerende trucks zoveel ruimte namen om weer in te voegen na het inhalen. Ze had het nog niet gezegd of er kwam een joekel van een truck die ons inhaalde en veel te vroeg naar rechts kwam. Ons geluk was dat er een goede shoulder (=berm) was waarnaartoe we konden uitwijken. De chauffeur van de truck had ook wel in de gaten dat hij fout zat, want met een enorme zwiep schoot hij weer naar links. Gelukkig liep het dus goed af!! Zo rond vier uur verlieten we de Highway 40 om naar het Bluewater Lake State Park te gaan. Een prachtige, smalle, kronkelige en op en neer gaande weg met mooie vergezichten. Het park op zich was prachtig: een mooi meer met ruime staanplaatsen voor de RV’s. Maar er stond helemaal niemand! En omdat wij niet alleen zo ver van de bewoonde wereld wilden bivakkeren besloten we terug te rijden. We reden dus een eindje door en passeerden daarbij de Continental Divide. De zgn. huiskamervraag is: wat is de Continental Divide?? Als je het niet weet komt morgen het antwoord. Onder de goede inzenders wordt een fraaie prijs verloot! Na een uurtje rijden (scheelt morgen weer!) kwamen in Gallup om een uur of zes terecht in het USA RV Park, een mooie camping waar het al wel redelijk druk was, maar waar nog voldoende plaatsen beschikbaar waren. Al met al reden we vandaag niet de geplande 407 km, maar werden het er 535. Een geluk voor de lezers is dat er op deze camping wel Internet beschikbaar is en dat jullie dus geen dag hoeven te wachten op dit verslag.
Gallup ligt op een hoogte van 2000 meter en de nachten zijn nog erg koud. Vandaar dat we de nodige maatregelen moeten nemen om bevriezing van de leidingen in de RV tegen te gaan. Het water af laten lopen, de tanks leeg laten lopen. Dat is nu allemaal gebeurd en dus kunnen we nu rustig gaan slapen.
Tucumcari-Gallup 538 km
De zon scheen al uitbundig bij ons naar binnen toen we vanmorgen wakker werden. We deden het kalm aan met ons ontbijt en vertrokken pas om half tien. Onze Deense buren waren toen al een uur op stap. Zoals gezegd, de zon scheen en dat zou hij de hele dag blijven doen. Maar omdat we steeds hoger en hoger gingen rijden daalde de temperatuur wat. Geen dertig graden meer, maar nog wel ruim over de twintig. Hinderlijk was daarbij wel de harde wind. Met name later op de dag was het voor Riet een hele opgave om de camper op de weg te houden, zeker met al die inhalende trucks om je heen. Want, zondag of geen zondag, het vrachtverkeer in de USA gaat ook op zondag normaal door! Het Bluewater Lake State Park was vandaag ons einddoel. Dat park is geen camping maar, zoals de naam dat al zegt, een nationaal park met recreatie- en overnachtingsmogelijkheden, dat ligt inde buurt van Grants. De geprogrammeerde reisafstand voor vandaag was door de experts vastgesteld op 407 km. In vergelijking met de vorige dagen eigenlijk een peulenschilletje.
Waarom rijden we eigenlijk de eerste dagen zo veel, zullen mensen zich afvragen. Nu, dat komt omdat we vooral in het westen van Amerika veel dingen willen gaan zien. Het middengedeelte is minder toeristisch, vandaar dat we de afgelopen dagen eigenlijk alleen via snelwegen veel kilometers hebben gemaakt. Vanaf morgen worden de afstanden veel kleiner, waardoor we meer kunnen gaan genieten van de diverse natuurwonderen in dit gedeelte van Amerika.
Om een uur of kwart voor elf stopten we in Santa Rosa om benzine te tanken. Een eind verder maakten we even een sanitaire stop, kochten koffie en kregen telefoon van Suzanne. Zij belde op en stelde voor een conference-call te houden met de hele familie. We kregen een speciaal nummer dat we moesten bellen en een inlogcode, en toen we dat deden kregen we ineens verbinding met al onze kinderen en kleinkinderen tegelijk. Het was enorm leuk om met Mark en Iris, ergens in de auto in Nederland, Suzanne en Frank in Amsterdam, Pieter en Simone in ons huis in Aalten en Wolter in Oostenrijk tegelijk te praten. En natuurlijk deden Maud, Joep en Fleur ook dapper mee! We vonden het ontzettend leuk en genoten er erg van.
Hierna reden we richting Albequerque, de grootste stad van New Mexico. Helaas kon ik geen oude hit bedenken die met deze stad te maken had, dus we hebben niets te zingen vandaag. De omgeving waardoor we de hele dag reden was, zoals Riet het zei, niet boer-vriendelijk. Eigenlijk alleen maar kale grond, af en toe en beetje groen erbij waar dan ook nog wel eens een koe in liep, maar verder niets. Ja, wel bergen en rotsen. En hoe verder we naar het westen reden, hoe mooier de vormen en de kleuren werden. Het was een schitterende rit, waarbij we nog wel een schrikmoment hadden. Riet vertelde dat het haar zo opviel dat de passerende trucks zoveel ruimte namen om weer in te voegen na het inhalen. Ze had het nog niet gezegd of er kwam een joekel van een truck die ons inhaalde en veel te vroeg naar rechts kwam. Ons geluk was dat er een goede shoulder (=berm) was waarnaartoe we konden uitwijken. De chauffeur van de truck had ook wel in de gaten dat hij fout zat, want met een enorme zwiep schoot hij weer naar links. Gelukkig liep het dus goed af!! Zo rond vier uur verlieten we de Highway 40 om naar het Bluewater Lake State Park te gaan. Een prachtige, smalle, kronkelige en op en neer gaande weg met mooie vergezichten. Het park op zich was prachtig: een mooi meer met ruime staanplaatsen voor de RV’s. Maar er stond helemaal niemand! En omdat wij niet alleen zo ver van de bewoonde wereld wilden bivakkeren besloten we terug te rijden. We reden dus een eindje door en passeerden daarbij de Continental Divide. De zgn. huiskamervraag is: wat is de Continental Divide?? Als je het niet weet komt morgen het antwoord. Onder de goede inzenders wordt een fraaie prijs verloot! Na een uurtje rijden (scheelt morgen weer!) kwamen in Gallup om een uur of zes terecht in het USA RV Park, een mooie camping waar het al wel redelijk druk was, maar waar nog voldoende plaatsen beschikbaar waren. Al met al reden we vandaag niet de geplande 407 km, maar werden het er 535. Een geluk voor de lezers is dat er op deze camping wel Internet beschikbaar is en dat jullie dus geen dag hoeven te wachten op dit verslag.
Gallup ligt op een hoogte van 2000 meter en de nachten zijn nog erg koud. Vandaar dat we de nodige maatregelen moeten nemen om bevriezing van de leidingen in de RV tegen te gaan. Het water af laten lopen, de tanks leeg laten lopen. Dat is nu allemaal gebeurd en dus kunnen we nu rustig gaan slapen.
-
02 April 2012 - 07:05
Gerritenhannielammer:
Beste Riet en Gerrit;
Wij volgen elke dag jullie reisverslag. Zeer interessant. Gisteren een e-mail naar jullie zoon verzonden i.v.m. zijn verjaardag. Nog een prettige vakantie en de groetewn.
Gerrit en Hannie -
02 April 2012 - 11:24
Wollie:
De Continental Divide (ook wel Great Divide of Continentale Waterscheiding) is een bergkam in Noord- en Midden-Amerika die fungeert als waterscheiding. Dat wil zeggen dat hij de stroomgebieden van de verschillende rivieren op het continent die uitkomen in de Grote Oceaan scheidt van die van de rivieren die uitkomen in de Atlantische Oceaan.
In het algemeen wordt er met de Continentale Waterscheiding de bergkam van Alaska via Canada en de Verenigde Staten naar Mexico bedoeld. Het grootste deel van de waterscheiding volgt de bergkam van de Rocky Mountains in Canada en de Verenigde Staten. Er wordt ook over andere waterscheidingen gesproken, waarbij de Noordelijke IJszee en de Golf van Mexico meegenomen worden.
Het betreft hier echter een vereenvoudigde weergave van de werkelijkheid aangezien veel regenwater de oceanen nooit bereikt: veel neerslag wordt opgeslagen in grondwaterbekkens en verdampt daarna. Het betreft hier vooral het Grote Bekken in het westen van de Verenigde Staten. Een ander groot opvanggebied van de rivieren wordt gevormd door de Grote Meren, op de grens van de Verenigde Staten en Canada.
Een bijzonderheid binnen het verloop van de waterscheiding vormt het Great Divide Basin in Wyoming: een gebied zonder afvloeiing met een oppervlakte van 10.000 km². Het Great Divide Basin ligt als het ware binnen de continentale hoofdwaterscheiding.
Langs de continentale waterscheiding loop de Continental Divide Trail, een wandelroute van 5000 km tussen Mexico en Canada.
Wat is de prijs? ;) -
02 April 2012 - 16:20
Jeanne - Sjef:
Hallo: Riet en Gerrit
Waar lees je zulke mooie reisverslagen,waarin ook nog prijzen zijn te verdienen.
Wij kijken alweer uit naar het volgende reisverslag.
Nog hele mooie vakantiedagen.
Groeten. -
02 April 2012 - 20:42
Mark:
@Wollie
Misbruik van Wikipedia wordt bestraft! Dit is een kwis voor parate kennis. Jammer dat jij het nu voor mij verprutst, ik had het wel geweten namelijk!
Groeten uit Portugal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
