Oude fouten goedgemaakt!!

Maandag 9 april 2012

St.George-Boulder City 253 km

Het was natuurlijk weer zonnig en al redelijk warm toen we vanmorgen aan ons ontbijt zaten. Vandaag stond er een niet zo lange rit op het programma, vandaar dat we het rustig aan deden. Vlak bij onze camping was een winkelcentrum en daar deden we nog even wat boodschappen. Nu we, zo het lijkt, de echte warmte tegemoet gaan, is een zwembroek geen overbodige luxe en die kochten we dus gauw. Om tien uur reden we weg uit St.George en we waren meteen op de snelweg, Highway 15. Even buiten St.George begon de imposante doortocht door een hoog gebergte. Een prachtige weg, helemaal ingeklemd tussen hoog oprijzende rotsen aan beide kanten. Toen we daar doorheen waren begon een redelijke saaie tocht door een eentonig en woestijnachtig gebied. We gingen vanmorgen weg uit St.George, dat in Utah ligt, reden daarna door een klein stukje Arizona en kwamen toen ter hoogte van Mesquitte Nevada binnenrijden. Dat betekende in de eerste plaats dat we meteen over de zgn. Stateline casino’s te zien kregen. Amerika is een raar land. In de meeste staten zijn casino’s verboden, maar in Nevada niet. En dus meteen over de grens enorme casino’s! Het tweede dat opviel in Nevada was het feit dat we er weer een uur bij kregen. Nevada heeft samen met Californie, Oregon en Washington de Pacific Time Zone en dat betekende dat we ons horloge een uur achteruit konden zetten. En het betekent dat het tijdsverschil met Nederland is opgelopen tot negen uur!
De Tom-Tom gaf aan dat we via Las Vegas naar onze eindbestemming Boulder City moesten rijden, maar dan zouden we alleen over snelwegen moeten rijden en daar hadden we niet zo veel zin in. Daarom sloegen we bij afrit 93 af en namen de 169 richting Logondale, waar we stopten en tankten. Ze verkochten bij dat benzinestation ook versgebakken kleine pizzaatjes. En die lieten we ons goed smaken! We waren er niet helemaal zeker van of de door ons gekozen vervolgroute via de 167 wel goed berijdbaar was, maar de benzinepomphouder verzekerde ons dat het een prima weg was. Dat was het inderdaad! We reden door een tolpoort die niet bemand was. We namen dus aan dat hier ’s zomers vooral door toeristen wordt gereden en dat er dan tol dient te worden betaald. Het was een nieuwe aangelegde weg met bijzonder weinig verkeer. We deden het rustig aan, stopten een paar keer voor een rustpauze, kwamen er achter dat de grond zo heet was dat je er niet met je blote voeten op kon staan, bewonderden er mooi bloeiende cactussen en kwamen om een uur of één aan in Boulder City.
Gisteren gaf ik al aan dat er vandaag voor Riet een grote wens in vervulling zou gaan. Wat is het geval? In 2004 maakten Riet en ik met de auto een trektocht door het westen van Amerika. Ik heb het daar al eerder over gehad en aangegeven dat we verschillende hoogtepunten die we toen hebben gezien nu niet meer aandoen. Nu hadden we in 2004 enkele dagen in Las Vegas doorgebracht en we hadden ons voorgenomen dat we op de route naar onze volgende pleisterplaats, St.George, de Hoover-dam zouden bezoeken. We reden s’morgens bijtijds weg uit Las Vegas op zoek naar de Hooverdam. In die tijd hadden we nog geen Tom-Toms en deed je alles op kaarten en richtingaanwijzers. Riet gaf destijds aan dat we die-en-die weg in moesten, want daar had ze het bord van de Hooverdam gezien. Ik was eigenwijs en meende het beter te weten, maar het gevolg was dat we na drie uur rijden weer op dezelfde plaats waren aangekomen als waar we ’s morgens waren weggereden. Omdat we ’s avonds op tijd in St.George moesten zijn hebben we het bezoek aan de Hooverdam toen maar laten schieten. Er zijn toen al de nodige woorden gevallen en tot op heden heb ik regelmatig moeten horen of ik de weg naar de Hooverdam wel zou kunnen vinden. Maar nu reden we er zonder problemen naar toe!
De Hooverdam is in de periode van 1931-1935 gebouwd en was vooral bedoeld om elektriciteit op te wekken en om de steeds voor overstromingen zorgende Coloradoriver aan banden te leggen. En het is inderdaad een fantastisch bouwwerk, 222 meter hoog en 380 meter lang. Door de bouw van de dam is aan de ene kant van de dam het Lake Mead ontstaan waarin liefst 37 miljard kubieke meter water in kan staan. Dat water stond er nu niet in, want de neerslag van de afgelopen winter was bijzonder klein. De dam heeft een gezamenlijke capaciteit van1,4 miljoen kilowatt. Vroeger reed al het verkeer dat vanuit Las Vegas naar het oosten reed over die dam, maar in 2010 is na een bouwperiode van vele jaren een grote brug geopend die een enorme boog van wel 323 meter heeft en die op een maximale hoogte van 271 meter boven de dam zelf ligt. En aan de voetgangers is ook gedacht. Aan de kant van de dam is op de brug een voetpad van waaruit je een magistraal uitzicht hebt over de Hooverdam. Of het nu kwam vanwege het mooie weer of omdat de Amerikanen nog een soort van paasvakantie hadden, feit is wel dat het er enorm druk was en dat we maar met moeite een parkeerplaats voor onze RV konden vinden. Om een uur of drie reden we er weg en binnen een kwartier hadden wede campground gevonden van waaruit nu dit stukje wordt getikt. Het Boulder Oaks RV Resort is een prachtige camping met palmen, brede geasfalteerde straten, ruime plaatsen en… een heerlijk zwembad. Toch maar goed dat ik vanmorgen een zwembroek heb gekocht!!