Een vertrouwd gevoel....

Donderdag 12 april 2012

Santa Barbara-Pismo Beach 145 km

Ondanks het feit dat we bijna op de autosnelweg sliepen (niet echt hoor, er zat nog wel 50 meter tussen) sliepen we de afgelopen nacht toch prima. Onze naaste buren op de camping vannacht waren Nederlanders die, net als wij, ook een Roadbear-camper in Middelbury hadden opgehaald. Ze waren een dag eerder gekomen en gaan ook een dag eerder weer weg en waren op weg naar Los Angeles, waar ze hun camper weer inleveren. Toen we hen vroegen hoeveel ze al gereden hadden zeiden ze dat ze er al 3700 mijl op hadden zitten, bijna 6000 km dus. Maar zij hadden zo’n beetje alle hoogtepunten bezocht, waren ettelijke dagen ’s ochtends om zes uur al aan het rijden, met als gevolg dat de vrouw eigenlijk helemaal kwijt was waar ze overal geweest was. Je kunt ook teveel willen. Wij zijn best tevreden over hoe wij het aangepakt hebben. Een week veel rijden, een week veel zien en nu een week heel rustig aan doen, lekker genieten langs de kust.
Dat verhaal over de gereden kilometers van de buurman brengt ons natuurlijk bij de oplossing van de vraag die we enkele dagen geleden stelden: hoeveel kilometers hebben we gereden tot en met Barstow, afgelopen woensdag. Er zijn heel wat antwoorden binnengekomen, maar zoals ik gisteren al schreef: zelfs bij benadering was er niemand in de buurt. Toen we in Barstow aankwamen hadden we 3070 mijl gereden, omgerekend 4941 kilometer! Het dichtst bij was de persoon die vier keer over een ander antwoord gaf. Met 4138 km zat Dianne er toch nog wel een heel stuk naast. De jury zal haar op gepaste wijze huldigen, maar het spreekt vanzelf dat de glans er een beetje af is als je zo vaak je antwoord wijzigt!
Wat stond er vandaag op het programma? Het was niet zo’n erg warme dag, dus de zomer-lange-broek maar eens aangetrokken. Toch net iets behaaglijker. We hadden weer buien, maar ook wel veel zon met koele temperaturen. We reden om even voor half tien weg uit Santa Barbara en namen Highway 101 langs de kust. Daar sloegen we al gauw van af en we namen de 154 binnendoor, met Solvang als einddoel. Het was een prachtige weg, maar veel steiler dan we gedacht hadden. We gingen daarom ook regelmatig de parkeerhaven op om achterliggend verkeer te laten passeren. Halverwege maakten we een stop bij een prachtig uitzicht op het Lake Cachuma met de daarin gelegde Bradburydam. Om 11 uur kwamen we in Solvang aan. Daar tankten we en parkeerden onze camper in het centrum. Wat een prachtig stadje is dit! In dit stadje hebben Denen sinds 1911 een nieuw vaderland gecreëerd en dat is nog heel goed terug te zien in de architectuur, de winkels, de namen etc. Een ontzettend leuke stad met, je raad het nooit…een Rabobank. Daar moest ik natuurlijk even naar binnen en enkele foto’s nemen. De Rabobank heeft in dit agrarische gebied een flink aantal vestigingen en een medewerker vertelde me vol trots dat ze liefst 743 zakelijke relaties hadden. Het spreekt vanzelf dat ik er ook even ging pinnen. Toch wel een wat vertrouwder gevoel dan bij zo’n automaat in de Walmart!
Op de parkeerplaats bakten we in de camper nog wat lekkere pannenkoeken (sommige met spek!), want we hadden toch wel honger gekregen, waarna we om kwart over één weer weg reden uit Solvang. We kwamen al gauw weer op Highway 101 en reden richting Pismo Beach, ons einddoel voor vandaag. Daarbij zagen we ontzettend veel wijngaarden en een groot gedeelte van de Californische wijn zal ongetwijfeld uit deze buurt komen.
Langs Highway 101 (die loopt van Los Angeles naar San Francisco) staat om de zoveel kilometer een soort oude schoolklok. Kijk maar eens op een van de foto’s van vandaag. We vroegen ons af wat deze klok te betekenen had totdat we bij een klok een bordje zagen met een naam eronder. Het is de naam van een oude historische route, zeg maar net zoiets als de Route 66 (maar dan veel ouder). De huiskamervraag spreekt vanzelf: wat is de naam van deze historische route? Wel moeilijk en uitdagend, maar er zijn vast mensen die de oplossing vinden. We horen het graag!!
Om half drie kwamen we aan op het Pismo Sands RV Park. Hier was nog voldoende ruimte om een plaatsje te vinden voor de komende nacht. Een mooie, ruime camping met een verwarmd openluchtzwembad. Ondanks de koude buitentemperatuur toch maar even lekker gezwommen!! Verder lekker geluierd en gelezen, pasta gegeten, wijn en bier gedronken, kortom: het echte vakantiegevoel!