Het avontuur begint!
Blijf op de hoogte en volg Gerrit
29 Maart 2016 | Verenigde Staten, Minneapolis
Dinsdag 29 maart 2016 Amsterdam-Minneapolis
We waren op Tweede Paasdag al naar Suzanne in Amsterdam gereden. Franck was die dag al vroeg vertrokken naar Engeland. We aten ’s avonds met Suzanne en Anne-Sophie bij Staets, waar Wolter ons lekker verwende met allerlei lekkers gerechten. En waar we ook al een klein beetje de verjaardag van Wolter vierden. Suzanne bracht ons de andere morgen al bijtijds naar Schiphol, waar we al meteen aan de incheckprocedure begonnen. Jeetje, wat duurde dat lang! We konden wel begrijpen dat we al vanaf 08.55 uur konden inchecken terwijl de vlucht pas om 10.35 uur gepland stond. Je had je tijd wel nodig! We zaten wel goed op tijd in ons vliegtuig, vlucht DL0161 van Delta Air Lines. Helemaal achterin, op de stoelen 42J en 42H. We vertrokken om 10.45 uur en de vlucht verliep prima. “Ze trakteerden good”, om Marian Renderings uitspraak te gebruiken. Aan eten en drinken dus geen gebrek. Tussen Minnesota en Amsterdam is zeven uur tijdsverschil, en na ongeveer acht en een half uur kwamen we om 12.15 uur aan op Minnesota Airport. We zaten achteraan in het vliegtuig, waren er dus als laatste uit en we stonden dus ook achteraan bij de paspoortcontrole van de Amerikanen. Vierhonderd man uit een vliegtuig en dan de passen met z’n tweeën controleren. En die controle duurde per persoon behoorlijk lang, zodat we pas na twee uur wachten (in zo’n rij met die zig-zag hekjes) aan de beurt waren. Samen met enkele andere Nederlanders reden we met de shuttlebus naar het hotel La Quinta Inn in Bloomington, vlakbij het vliegveld. Het was maar goed dat die andere Nederlanders erbij waren, anders hadden we niet geweten dat we de volgende morgen om tien uur op het vliegveld zouden worden opgehaald. Wij waren er namelijk van uitgegaan dat we, net als de vorige keer, bij ons hotel zouden worden opgepikt. Foutje van de organisatie dus! We deden het rustig aan, lagen even lekker te luieren en gingen daarna bij de overburen wat eten. Clevers, een soort McDonald. Het eten was er matig tot slecht!. Daarna bijtijds naar bed, want we hadden een lange dag gehad!
We waren op Tweede Paasdag al naar Suzanne in Amsterdam gereden. Franck was die dag al vroeg vertrokken naar Engeland. We aten ’s avonds met Suzanne en Anne-Sophie bij Staets, waar Wolter ons lekker verwende met allerlei lekkers gerechten. En waar we ook al een klein beetje de verjaardag van Wolter vierden. Suzanne bracht ons de andere morgen al bijtijds naar Schiphol, waar we al meteen aan de incheckprocedure begonnen. Jeetje, wat duurde dat lang! We konden wel begrijpen dat we al vanaf 08.55 uur konden inchecken terwijl de vlucht pas om 10.35 uur gepland stond. Je had je tijd wel nodig! We zaten wel goed op tijd in ons vliegtuig, vlucht DL0161 van Delta Air Lines. Helemaal achterin, op de stoelen 42J en 42H. We vertrokken om 10.45 uur en de vlucht verliep prima. “Ze trakteerden good”, om Marian Renderings uitspraak te gebruiken. Aan eten en drinken dus geen gebrek. Tussen Minnesota en Amsterdam is zeven uur tijdsverschil, en na ongeveer acht en een half uur kwamen we om 12.15 uur aan op Minnesota Airport. We zaten achteraan in het vliegtuig, waren er dus als laatste uit en we stonden dus ook achteraan bij de paspoortcontrole van de Amerikanen. Vierhonderd man uit een vliegtuig en dan de passen met z’n tweeën controleren. En die controle duurde per persoon behoorlijk lang, zodat we pas na twee uur wachten (in zo’n rij met die zig-zag hekjes) aan de beurt waren. Samen met enkele andere Nederlanders reden we met de shuttlebus naar het hotel La Quinta Inn in Bloomington, vlakbij het vliegveld. Het was maar goed dat die andere Nederlanders erbij waren, anders hadden we niet geweten dat we de volgende morgen om tien uur op het vliegveld zouden worden opgehaald. Wij waren er namelijk van uitgegaan dat we, net als de vorige keer, bij ons hotel zouden worden opgepikt. Foutje van de organisatie dus! We deden het rustig aan, lagen even lekker te luieren en gingen daarna bij de overburen wat eten. Clevers, een soort McDonald. Het eten was er matig tot slecht!. Daarna bijtijds naar bed, want we hadden een lange dag gehad!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
