Op reis in het verleden!

Woensdag 6 april Durango-Cortez

Omdat we vandaag (alweer!) een kort ritje voor de boeg hadden stonden we niet al te vroeg op. Het weer zag er prima uit en het ontbijt smaakte prima! De afgelopen nacht was het goed koud geweest en het was maar goed dat we gisteravond het water van de camper hadden afgesloten. Op bijna alle campings waar we staan zijn slechts weinig gasten aanwezig. Je kunt zien dat het seizoen nog niet is begonnen. Ook op de camping Alpen Rose waren niet veel bezoekers en de meesten van hen waren al vertrokken toen wij ons om een uur of tien opmaakten om te vertrekken. Maar dat duurde nog even. Via Whattsapp kun je tegenwoordig voor niets bellen en het werkt nog ook! Mark belde op, want Maud en Karlijn wilden, voordat ze naar bed gingen, weten hoe het met oma en opa ging. Dat was leuk. We maakten van de gelegenheid gebruik om de andere kinderen zelf te bellen. Zo werden we weer bijgepraat waarbij Joep ons vertelde dat hij de verhaaltjes die papa ’s morgens bij het ontbijt altijd voorleest heel leuk vindt. “Opa, je maakt mooie verhaaltjes” is voor een opa natuurlijk een heel groot compliment.
Daarna reden we om kwart voor elf weg, waarbij we even buiten Durango nog even tankten. Ons reisdoel vandaag was Cortez, dat op een afstand van 61 mijl van Durango ligt. Vlak voor Cortez ligt het Mesa Verde National Park en daar gingen we eerst naar toe. Vanaf de ingang rij je 20 mijl door het park en dezelfde afstand ook weer terug. We bezochten eerst het Visitorscentrum dat bij de ingang ligt en kochten een boek over het park. Daarna gingen we het park in, maar daarvoor moesten we eerst een toegangspas kopen. Deze pas kost $80,00 en geeft toegang tot alle Amerikaanse Nationale parken. Omdat we nog enkele parken op het programma hebben staan heeft deze pas dus wel nut. Hij is een jaar geldig (tot april 2017 dus) en overdraagbaar. Wie heeft er nog interesse in deze kaart?
Het park zelf is werkelijk fantastisch. Mesa Verde (Spaans voor Groene Tafel) is bekend geworden door het grote aantal goed bewaard gebleven klifwoningen: huizen gebouwd in ondiepe grotten in de wanden van het ravijn. Van de 11e tot de 13e eeuw woonden hier Pueblo-indianen en het is nog onduidelijk waarom deze indianen dit gebied hebben verlaten. Droogte, bedreigingen van ander stammen? Feit is wel dat al deze woningen (en sommige woningen hebben wel 200 kamers) 600 jaar onaangeroerd hebben gestaan totdat een Zweedse onderzoeker ze begin vorige eeuw ontdekte. Werkelijk heel indrukwekkend! Wat minstens zo indrukwekkend was, was de weg die door het park liep. We waren natuurlijk de afgelopen dagen al gewend geraakt aan steile beklimmingen, maar de weg door het park mocht er ook zijn. Alleen: prachtig aangelegd, ruim en breed. En bij de uitzichtpunten kon je zover kijken dat het keek dat je in een vliegtuig zat, zo ver en weids! In het mooie museum van het park zagen we nog een indrukwekkende video over de indianen en het verleden van Mesa Verde. Dit park is werkelijk een aanrader voor iedereen die er ooit in de buurt komt.
Om kwart over vier verlieten we het park en twintig minuten later waren we al op onze camping voor vannacht, de KOA-camping van Cortez. Meteen lekker in het zonnetje met een pilsje, daarna lekker warm eten, een wijntje, verslag schrijven, tv kijken (mooie documentaire over de Vikingen!), we lagen om elf uur in bed!

Gereden mijlen: 1442 – 1351 = 109